รู้จักชาครียา

กุมภาพันธ์ 8, 2008 · Filed under แนะนำตัว · Tagged กลับบ้านเรานะรักรอ�, ร่วมงานรัก, อิมเมจเมกเกอร์ ปั้น, เติมหัวใจให้เต็มรั�, ไซโฮไร้สารพิษ, ไฟฝันไม่มีวันจาง

กาลครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว (ขอบอกว่านานมากๆ ค่ะ)

เด็กหญิงจากหมู่บ้านเล็กๆ ในจังหวัดที่ห่างไกลเริ่มต้นชีวิตงานเขียนสมัครเล่นด้วยการเขียนกลอนเปล่าบนยอดตองสีเขียวอ่อนจากดงกล้วยหลังบ้าน

แรงบันดาลใจจากละครวิทยุในยุคเฟื่องฟู ผสมกับการอ่านหนังสือในห้องสมุดของโรงเรียนจนบรรณารักษ์จำหน้าได้ ทำให้เธอหาญกล้าเขียนนิยายให้เพื่อนอ่าน และนำไปสู่การตีพิมพ์ในที่สุด

นิยายของชาครียาแบ่งออกเป็นสามยุคค่ะ

ยุคแรก….ยุคแห่งความเพ้อฝันในวัยเยาว์

“แม้สุดขอบฟ้า” เป็นนิยายเรื่องแรกที่ได้ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์บรรณาคารในปี 2530 ซึ่งเป็นปีที่เธออยู่ชั้นมัธยมหก

เป็นนิยายที่ใช้ฉากสมมุติในต่างประเทศ แม้นักเขียนหน้าใหม่จะไม่เคยเดินทางไปไกลจากบ้านถึงโรงเรียนในตัวจังหวัดเลย 

การเขียนนิยายในยุคแรกเริ่มต้นในช่วงปลายชั้นมัธยมปลายจนเรียนจบมหาวิทยาลัย

นิยายยุคนั้นเต็มไปด้วยความเพ้อฝันของเด็กสาว ที่หันกลับไปอ่านแล้วรู้สึกจั๊กจี้หัวใจอย่างไรชอบกล แม้บางสำนักพิมพ์จะขยั้นขยอให้พิมพ์ซ้ำ แต่นักเขียนยังทำใจไม่ได้สักที 

                    แม้สุดขอบฟ้า

                    ร่วมงานรัก

                    รักเพื่อนรัก

                   พันธนาการใจ

                   หนทางเถื่อน

                   เส้นทางที่ใฝ่หา

                   ฝันทีปลายฟ้รา

                   ด้วยเพราะรักเธอ

                    ปรารถนาซาตาน

                    คืนวันของเรา

                    รอยร้าวใจ

บางเรื่องถูกไปสร้างละครโทรทัศน์ เช่น ร่วมงานรัก

               งานเขียนยุคแรกจบลงทันทีที่เรียนจบมหาวิทยาลัยและก้าวเข้าสู่โลกแห่งความเป็นจริง คือโลกแห่งการงานในฐานะสื่อมวลชนที่ต้องวิ่งตะรอนๆ ทำข่าวหลากหลายเรื่องราวทั่วสารทิศ

ยุคที่สอง….สัมผัสความเป็นจริงของชีวิต

การสัมผัสกับข้อมูลและชีวิตที่แท้จริงซึ่งหนักหนากว่าความเพ้อฝันในอดีตอย่างเปรียบเทียบไม่ได้ ประกอบกับไม่ค่อยมีเวลาทำให้หยุดเขียนหนังสือไปถึงเจ็ดปีเต็มๆ และเกือบลืมไปแล้วว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นนักเขียนนิยาย

“กลับบ้านเรานะรักรออยู่” ดึงให้หวนกลับมาสู่ถนนสายนักเขียนอีกครั้ง (รออ่านแรงบันดาลใจจากเรื่องนี้ในโอกาสต่อไปนะคะ) หนังสือเล่มนี้ถูกนำไปเป็นละครหลังข่าวทางช่องเจ็ดค่ะ

…กระแสตอบรับดีมาก…

…น่าจะเขียนต่อ….บางคนบอก

ดิฉันหวนกลับเข้าสู่การงานแบบสัมผัสข้อมูลเชิงลึกอีกครั้ง…ไม่พ้นแวดวงสื่อสารมวลชน และกระโดดไป “ชิมลาง” การเป็นข้าราชการของรัฐอยู่หกเจ็ดเดือน เพราะอยากรู้ว่าเขาทำงานกันอย่างไง

เมื่อวิ่งวุ่นกับงานประจำ งานเขียนนิยายก็ไม่ออก

Image Maker ปั้นหัวใจให้ปิ๊งรัก คือนิยายที่แต่งขึ้นหลังจากกระโดดออกจากการงานประจำ เป็นการตกผลึกสิ่งที่พบเห็นทั้งจากแวดวงสื่อมวลชน เจ้าพ่อ และนักวิชาการ จึงเป็นนิยายสนุกฮาและเสียดสี

คณะละครแทบทุกคณะขอไปเสนอทีวีทุกช่อง…แต่ไม่ผ่าน…เขาว่ามันหวาดเสียวเกินไป

ทำท่าจะเป็นนักเขียนมืออาชีพกับเขาเสียที แต่โชคชะตาก็ชักนำให้ชีวิตผลิกผลันจากนักเขียนนักข่าวไปเป็นนักกิจกรรมเพื่อสิ่งแวดล้อมเสียสามปี

ระหว่างนี้ก็พยายามเจียดเวลาสร้างงานออกมาเป็นระยะ

ไฟฝันไม่มีวันจาง  เรื่องราวของศิลปินที่พยายามทำตามความฝันของตัวเองและทำชีวิตให้เรียบง่ายที่สุด (พิมพ์มานานแล้ว แต่เพิ่งเข้ากับกระแสลดโลกร้อนพอดี) กับหญิงสาวที่แบกหน้าตาทางสังคมไว้อย่างหนักอึ้ง

เติมหัวใจให้เต็มรัก เรื่องของนักธุรกิจหนุ่มใจร้ายที่เปลี่ยนหัวใจแล้วไปอยู่ในสวนเกษตรอินทรีย์ เจ้าของหัวใจใหม่ผู้นุ่มนวล รักสีเขียวและเกษตรอินทรีย์ทำให้เขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขาต้องไปคลี่คลายปมฆาตกรรมของเจ้าของหัวใจซึ่งมีเหตุมาจากพืชจีเอ็มโอ

เรียลลิตี้โชว์ ไฮโซไร้สารพิษ แม้จะเกาะกระแส “เรียลลิตี้โชว์” สุดฮิต แต่ก็ยังไม่พ้นเรื่องเกษตรอินทรีย์อยู่นั่นเอง

ทั้งสามเรื่องนี้ออกจะมีข้อมูลมากไปสักหน่อย บางคนแซวว่าทำราวกับเขียนสารคดี

ต้องขอยอมรับค่ะว่าการคลุกวงในทำให้ “อิน” กับข้อมูลจนบางครั้งถอนตัวไม่ขึ้น ลืมไปว่ากำลังเขียนนิยายเพื่อสร้างความบันเทิงใจให้กับผู้อ่าน…ไม่ใช่ไฮด์ปาร์กนะจ๊ะ

ยุคที่สาม…ชีวิตอิสระ

เลียนแบบ “จอมขวัญ” ใน “กลับบ้านเรานะรักรออยู่” มาเกือบครบปีแล้วค่ะ

ตอนนี้กลับมาอยู่บ้านเกิดจังหวัดที่ไม่ห่างไกลจากเมืองกรุงนัก ปลูกผักอินทรีย์กินเอง อ่านหนังสือที่ชอบ เขียนคอลัมน์เรื่องสุขภาพและสิ่งแวดล้อมให้นิตยสารบางฉบับ เขียนนิยายเมื่อเกิดแรงบันดาลใจ และอุทิศบ้านให้เป็นโรงเรียนสอนโยคะเล็กๆ สไตล์สีเขียว ตามประสาคนสนใจเรื่องสุขภาพและสุขแวดล้อม

“เมโลดี้รัก” เป็นนิยายที่กำลังจะตีพิมพ์ (ไม่แน่ใจเสร็จทันสัปดาห์หนังสือนี้หรือเปล่า) เป็นเรื่องของการนำดนตรีมาเยียวยาหัวใจของคนหัวใจสลายเพราะความลับในครอบครัว และคนอ้วนสติแตก (ตอนนี้กำลังสนใจเรื่องคนอ้วนแบบหัวปักหัวปำค่ะ)

“ยายอ้วนเจ้าเสน่ห์” เป็นชื่อเล่นที่รอการตั้งจากแฟนนักอ่านอยู่ค่ะ จากเรื่องเมโลดี้รักที่คนอ้วนเป็นเพียงเพื่อนนางเอก ตอนนี้ถึงเวลาที่ “ยายอ้วน” แห่งช้างยิ้มคลับ จะประกาศศักดาต่อบรรณพิภพเสียที

อย่าลืมติดตามนะคะ